Vandaag kreeg ik van een collega een linkje naar the optimist (klik op de foto). Ik kom terecht bij een artikel dat heet “Alles mag weer op het schoolplein.” Het artikel opent met de zin: Een basisschool in Nieuw-Zeeland schafte alle regels op het schoolplein af. Sindsdien zijn pesten en blessures afgenomen en letten de leerlingen beter op in de klas. Hier is ook een linkje naar een interview met o.a. de directeur van de school. Na 1½ min zegt hij: “We stand back and we watch. We meet with the children and we co-construct the rules. Then children have ownership over the rules.” Het betrof een onderzoek uit 2011 met 8 scholen om actief spelen te bevorderen en overgewicht terug te dringen. De tekst geeft niet aan of er op dat vlak van het ‘terugdringen en bevorderen’ ook successen waren. Het zal waarschijnlijk wel.
Tsja … dit heeft wel wat met mijn onderzoek naar classroom climate te maken. Ik werd er in elk geval blij van. Hoewel ik me meer op voortgezet onderwijs richt en dit over het primair onderwijs gaat, is hier natuurlijk wel wat te leren.
In een voorstudie vond ik 6 benaderingen van Classroom Climate. Ik zal jullie het uitgebreide hoorcollege verder besparen. Maar ik probeerde o.a. die 6 benaderingen in een schema te zetten om er wat grip op te krijgen. Dat schema staat hieronder. Een hoge kolom betekent dat de docent veel aandacht schenkt of prioriteit geeft aan dat betreffende element. En ‘aandacht schenken of prioriteit geven’ kan dan van alles betekenen.
Het is misschien voor de lezer ook wel een aardige vraag …? In elk geval houdt t mij bezig. Onder welke noemer kunnen we de aanpak van Swanson-School uit New Zealand nu plaatsen?
En misschien nog wel belangrijker … zou t niet wat zijn om deze aanpak op Nederlandse schoolpleinen ook uit te proberen?
Didactiek en het opleiden van leraren 
Goed je hier onderaan de pagina aan te treffen! Geef een reactie: